Inhoud

• Wat doet mepolizumab en waarbij gebruik ik het?
• Wat zijn mogelijke bijwerkingen?
• Mag ik mepolizumab gebruiken met andere medicijnen?
• Kan ik met dit medicijn autorijden, alcohol drinken en alles eten of drinken?
• Mag ik dit medicijn gebruiken als ik zwanger ben, wil worden of borstvoeding geef?
• Hoe gebruik ik dit medicijn?

mepolizumab

Mepolizumab verlaagt de hoeveelheid eosinofielen (een bepaald soort afweercellen) in het bloed. Hierdoor verminderen ontstekingen en astma-aanvallen.
Mepolizumab is een biologisch medicijn (biological). Dit betekent dat het medicijn wordt gemaakt van eiwitten van levende cellen.

Artsen schrijven het voor bij ernstig astma, de ziekte van Wegener, bij hypereosinofiel syndroom (HES) en bij langdurige neusbijholtenontsteking met bultje(s) in de neus (neuspoliep).

Wat doet mepolizumab en waarbij gebruik ik het?

Astma

Mepolizumab wordt gebruikt bij eosinofiel astma. Bij deze vorm van astma is het aantal eosinofielen in het bloed te hoog. Eosinofielen zijn een bepaald soort afweercellen. Samen met de andere witte bloedcellen beschermen ze ons tegen infecties. 

Een te hoog aantal eosinofielen in het bloed veroorzaakt ontstekingen en zwellingen van de luchtwegen. Dit maakt het ademhalen moeilijker en het vergroot het risico op een astma-aanval. Verschijnselen bij astma zijn kortademig, hoesten en benauwdheid.

Verschijnselen
Bij astma verkrampen de spieren van de luchtwegen, waardoor u kortademig wordt, moet hoesten en het benauwd krijgt. Deze benauwdheidsaanvallen ontstaan door prikkels, zoals koude lucht, rook, inspanning, emoties en stoffen waar u allergisch voor bent. Op sommige momenten bent u gevoeliger voor deze prikkels dan op andere momenten.
Wanneer uw longen in aanraking komen met prikkels die benauwdheid veroorzaken, ontstaan er ook ontstekingen in de longen. De slijmvliezen van de longen zwellen hierbij op en maken meer slijm aan.

Oorzaak
Bij gezonde mensen veroorzaken deze prikkels geen benauwdheid, terwijl mensen met astma hier wel gevoelig voor zijn. Bij hen reageren de slijmvliezen in de luchtwegen als ze met deze prikkels in aanraking komen. Bij deze reactie trekken de luchtwegen samen, waardoor u benauwd wordt.

Behandeling
Artsen schrijven luchtwegverwijders en luchtwegbeschermers voor bij astma. Luchtwegverwijders zorgen dat u beter kunt ademen. Luchtwegbeschermers voorkomen dat er ontstekingen ontstaan.

Bij ernstig eosinofiel astma kan uw arts mepolizumab voorschrijven als andere luchtwegverwijders en –beschermers onvoldoende helpen.

Werking en effect
Mepolizumab verlaagt de hoeveelheid eosinofielen in het bloed en de longen. Hierdoor worden de ontstekingen minder en heeft u minder kans op een astma-aanval. Een injectie met mepolizumab werkt ongeveer 4 weken.

Ziekte van Wegener

De ziekte van Wegener is een vorm van vaatwandontsteking in neus, longen en nieren.

Verschijnselen
De eerste verschijnselen zijn langdurige verkoudheid, aanhoudende bijholteontsteking, neusverstopping en neusbloedingen.

Behandeling
Bij ernstige verschijnselen zal de arts de ziekte behandelen met een bijnierschorshormoon (corticosteroïd) en met cyclofosfamide. Beide medicijnen onderdrukken de lichaamseigen afweer tegen de eigen cellen. Als deze medicijnen niet voldoende helpen, kan de arts mepolizumab proberen.

Kanker

Kanker is een verzamelnaam voor meer dan honderd verschillende aandoeningen, waarbij lichaamscellen zich ongeremd vermenigvuldigen. Het gevolg zijn tumoren (gezwellen) of afwijkingen in bloed en lymfebanen. Het is een ernstige ziekte die slecht kan aflopen als men er niets aan doet.

Dankzij nieuw onderzoek is tegenwoordig goede behandeling voor veel soorten kanker mogelijk.
Artsen schrijven mepolizumab voor bij:
Hypereosinofiel syndroom (HES): bloedziekte waarbij sommige soorten bloedcellen ongecontroleerd gaan groeien.

Oorzaak
In elke cel zit DNA. DNA bevat de erfelijke eigenschappen van ons lichaam, zoals de bloedgroep en de kleur van de ogen. Door het DNA weten cellen wat ze moeten doen. Bijvoorbeeld ook hoe snel ze zich moeten delen. Bij een celdeling ontstaan uit één cel 2 dochtercellen, met exact hetzelfde DNA als de moedercel. Als het stukje DNA dat de celdeling bestuurt beschadigd raakt, kan de cel zich sneller gaan delen. De nieuwe cellen bevatten dezelfde beschadiging in het DNA als de moedercel. Daardoor gaan ook deze cellen zich veel te snel delen, met kanker tot gevolg.

Verschijnselen
Kanker is een verraderlijke ziekte. Elke kankersoort veroorzaakt weer andere klachten. In het beginstadium zijn er vaak helemaal geen verschijnselen.

Sommige klachten komen bij vrijwel alle kankersoorten voor, zoals erge vermoeidheid, gebrek aan eetlust en sterke vermagering (bijvoorbeeld meer dan 3 kilo per maand).

Bij hypereosinofiel syndroom (HES) heeft u last van moeheid, spierpijn koorts, zweten ’s nachts, vocht onder de huid, gewichtsverlies en jeuk. 

Behandeling
De behandeling hangt af van het soort kanker en hoever de ziekte is gevorderd.

Bij hypereosinofiel syndroom (HES) schrijven artsen mepolizumab voor als de kankercellen hier gevoelig voor zijn. Dat zal de arts eerst testen.

Bijholteontsteking

Mepolizumab wordt gebruikt bij langdurige neusbijholtenontsteking (rhinosinusitis) met bultje(s) in de neus (neuspoliep).
De neusbijholten zijn ruimtes tussen de botten rondom de neus, bijvoorbeeld de voorhoofdsholte en de kaakholte. Deze ruimtes zijn via een kleine opening verbonden met de neus en keel. 

Oorzaak en verschijnselen
Een neusbijholteontsteking begint vaak met een gewone verkoudheid. Meestal veroorzaakt door een virus, soms door een bacterie. Zij geven een slijmvliesontsteking waardoor het neusslijmvlies opzwelt en veel slijm (snot) gaat maken. Uw kunt hierdoor een verstopte neus krijgen en minder goed ruiken en proeven.

Ook kan de opening tussen de bijholten en de neus-keelholte dicht gaan zitten door het gezwollen neusslijmvlies. Hierdoor blijft er veel slijm in de neusbijholten. U voelt dan een pijnlijke druk in het voorhoofd of rond de ogen, vooral als u bukt. Ook kunt u pijn bij het kauwen hebben.

Als de klachten langer dan 6 weken blijven dan heeft u te maken met een langdurige neusbijholteontsteking. Soms krijgt u ook een bultje in uw neus (neuspoliep). Waardoor deze ontstaan is niet bekend.

Behandeling
Bij milde klachten zijn medicijnen meestal niet nodig. U kunt bijvoorbeeld uw neus spoelen met zout water of een neusdouche. Als het nodig is kan uw arts een neusspray voorschrijven met corticosteroïden. Deze werken ontstekingsremmend op het neusslijmvlies. 

Bij langdurige neusbijholteontsteking kan uw arts corticosteroïden om in te nemen voorschrijven. Soms heeft u ook een neusbijholte-operatie nodig. 
Als de corticosteroïden om in te nemen en/of neusbijholte-operatie onvoldoende helpen kan uw arts mepolizumab voorschrijven.

Werking en effect
Mepolizumab remt in het lichaam het effect van sommige eiwitten, de interleukines. Deze eiwitten spelen een rol bij ontstekingen zoals bij langdurig bijholteontsteking met neuspoliepen. Door de interleukines te remmen worden de ontstekingen en de klachten minder.

Mepolizumab werkt niet meteen. Meestal merkt u binnen paar weken dat uw klachten minder worden. 

Wat zijn mogelijke bijwerkingen?

Soms (bij 10 tot 30 op de 100 mensen)

• Hoofdpijn

  U kunt paracetamol gebruiken tegen de hoofdpijn.

Zelden (bij 1 tot 10 op de 100 mensen)

• Meer kans op infectie, zoals luchtweginfectie, blaasontsteking en keelontsteking. Krijgt u koorts of verschijnselen van een infectie? Waarschuw dan altijd uw arts.

• Pijn, zwelling en roodheid van de injectieplaats.

  Raadpleeg uw arts als u last blijft houden.

• Verstopte neus.

• Eczeem

• Rugpijn, gewrichtspijn of pijn in de bovenbuik.

  Zeer zelden spierpijn.

• Overgevoeligheid voor dit medicijn. U merkt een overgevoeligheid aan huiduitslag, galbulten, jeuk of blozen. 

  Deze bijwerking kan binnen een paar uur tot dagen na een injectie ontstaan. 
  Een ernstige overgevoeligheid is te merken aan flauwvallen of een zwelling van het gezicht, lippen, mond, tong of keel. U kunt hierbij erg benauwd worden. Waarschuw dan direct een arts of ga naar de Eerste-hulpdienst.
  Als u overgevoelig bent voor mepolizumab, mag u het niet meer gebruiken. Geef dit daarom aan de apotheker door. Het apotheekteam kan er dan op letten dat u dit medicijn niet opnieuw krijgt.

Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 100 mensen)

• Gordelroos of andere infecties door het waterpokkenvirus. U merkt gordelroos aan blaasjes, een rode huid en pijn in een bepaald huidgebied aan één kant van het lichaam.

  Raadpleeg bij deze verschijnselen uw arts.

Heeft u last van een bijwerking? Meld dit dan bij het bijwerkingencentrum lareb. Hier worden alle meldingen over bijwerkingen van medicijnen in Nederland verzameld. Ik wil een bijwerking melden

Uitleg frequenties

Regelmatig : bij meer dan 30 op de 100 mensen
Soms : bij 10 tot 30 op de 100 mensen
Zelden : bij 1 tot 10 op de 100 mensen
Zeer zelden : bij minder dan 1 op de 100 mensen

Mag ik mepolizumab gebruiken met andere medicijnen?

Er zijn van dit middel geen belangrijke wisselwerkingen met andere medicijnen bekend.

Kan ik met dit medicijn autorijden, alcohol drinken en alles eten of drinken?

Ja, dat kan. U mag autorijden, en u mag eten en drinken zoals u normaal doet

Mag ik dit medicijn gebruiken als ik zwanger ben, wil worden of borstvoeding geef?

Zwangerschap
Overleg met uw arts. U kunt dit medicijn beter NIET gebruiken als u zwanger bent of zwanger wilt worden. Over het gebruik van dit medicijn tijdens de zwangerschap is onvoldoende bekend.
Meld het in elk geval aan uw arts en apotheker zodra u zwanger bent, of binnenkort wilt worden. Samen kunt u bespreken wat het risico voor de baby is als u doorgaat met het medicijn. Of wat het risico voor u of uw baby is als u met het medicijn stopt. Soms kan het ook schadelijk voor u of voor de baby zijn als uw ziekte niet goed wordt behandeld. Overleg daarom met uw arts over de voor-en nadelen. Mogelijk kan uw arts u (tijdelijk) een ander medicijn voorschrijven, waarvan wel bekend is dat het veilig is.

Borstvoeding
Wilt u borstvoeding geven, overleg dan met uw arts of apotheker. Het is niet bekend of dit medicijn in de moedermelk terechtkomt en of het schadelijk voor de baby is. Mogelijk kan de arts u (tijdelijk) een ander medicijn voorschrijven, waarvan wel bekend is dat u het veilig kunt gebruiken.

Hoe gebruik ik dit medicijn?

Kijk voor de juiste dosering altijd op het etiket van de apotheek of in de bijsluiter.

Hoe?
Injectie vlak onder de huid: in uw bovenarm, buik of bovenbeen.

In het algemeen worden de injecties in het ziekenhuis, de polikliniek of door de wijkverpleegkundige gegeven. Mogelijk heeft u geleerd uzelf te injecteren.

Zelf toedienen

• Lees voor gebruik de gebruikershandleiding in de verpakking.
• Ga voorzichtig met de spuit om. U mag de spuit niet krachtig schudden. Door het schudden werkt dit medicijn niet meer.
• Bewaar de injectiespuiten in de koelkast (niet in het vriesvak).
• Haal de spuit een half uur voor de injectie uit de koelkast, zodat de vloeistof wat kan opwarmen. Dan is de injectie minder pijnlijk. U mag alleen op deze manier de injectie op kamertemperatuur brengen. Verwarm de injectie NIET in een magnetron of in heet water. Dan werkt het medicijn minder goed.
• Gebruik de injectie alleen als de vloeistof helder is. De vloeistof mag niet troebel zijn en er mogen geen deeltjes in de vloeistof zitten.
• U mag de injectiespuit ook bij kamertemperatuur bewaren (onder de 30 °C), maar niet langer dan 7 dagen.

Wanneer?
U krijgt elke 4 weken een injectie. Dit kan op elke moment van de dag.

Hoelang?
Ernstig astma, de ziekte van Wegener, hypereosinofiel syndroom (HES)
Uw arts beoordeelt elk jaar of dit medicijn voldoende werkt om met de behandeling door te gaan.

Neusbijholtenontsteking
Het kan enkele weken tot maanden duren voor u het effect merkt. Als u na 6 maanden geen effect merkt, moet u met uw arts overleggen. Misschien is een ander medicijn meer geschikt voor u.